Vrijdag 4 mei: Skomer

Om half 9 ontbijten we, een typisch Brits ontbijt met sausages, egg, tomato and mushrooms. Heerlijk. We betalen en gaan snel op weg naar St Martins haven. Klinkt heel wat maar het is alleen maar een parkeerplaats, een visitor centre waar we de tickets kopen, en een aanlegsteiger in een baaitje.

Het is gelukkig niet druk en we kunnen meteen met de boot van 10u mee. Het is een klein bootje en we wiebelen zo naar Skomer in 10 minuutjes. Daar klimmen we over de punt van de boot de klif op, via een trap naar boven.

Daar worden we opgewacht door een van de vrijwilligers die ons welkom heet en een korte uitleg geeft over het eiland en wat er allemaal te zien is.

Om half 3 moeten we weer verzamelen, om 3 uur vertrekt de boot weer naar het vaste land. Dat geeft ons mooi de tijd, dus we gaan rustig op stap.

Skomer (http://www.welshwildlife.org/skomer-skokholm/skomer/) is een natuurpark waar de grootste kolonie Noordse pijlstaart broedt van Europa, 120.000 paren maar liefst. Ook is er een erg grote kolonie papegaaiduikers (puffins), er zijn veel zeekoeten, alken en een hele berg meeuwen. Ook zijn er kraaien, raven, kauwtjes, graspiepers, kneuen, tapuiten, rotspiepers, uilen, slechtvalken, torenvalken, buizerds enz.. Kortom: een vogelaars paradijs. Ook barst het er van de konijnen.

In deze tijd zijn de vogels bezig nesten te bouwen en eieren te leggen. De gron van het eiland is een grote 'honingraat' van nestholen. Je moet goed op de paden blijven om de holen niet te laten instorten.

De eerste puffins en alken zien we al onderweg en bij aankomst. We besluiten met de klok mee, zo veel mogelijk langs de kliffen te lopen. We gaan eerst richting South Haven en het South plateau. Het is echt een gekrioel van vogels en ze maken een enorm kabaal. Machtig mooi.

Bij de Wick krijgen we onze eerste échte ontmoeting met de puffins, toch wel het vogeltje waar we voor komen. We lopen zo tussen ze door, sterker nog, zij lopen tussen óns door, vlak onder de lens van de camera langs! Lachen! Het zijn erg koddige vogeltjes en met een parmantig pasje flapvoeten ze door de modder. De landing van een puffin ziet er wat onbeholpen en kamikaze-achtig uit. We proberen dit vast te leggen maar dat valt nog niet mee. We nemen onze tijd op deze geweldige plek en genieten van de clowntjes.

Als we iets door lopen krijgen we er nog een paar erg mooi voor de lens. Geweldig!\

De konijnen op Skomer zijn ooit door mensen naar het eiland gebracht voor de bonthandel. Deze dieren blijken nu erg nuttig. Ze houden de begroeiing in toom.

Zonder deze 'grazers' zou het hele eiland alleen maar met gras begroeid zijn. Nu groeien er enorme bossen silene, boshyacinten en andere mooie plantjes. In een omheining (rabbit exclosure) laat men zien wat er zou gebeuren zonder de konijnen en dat was dus een grote bos gras.. Een ander nut heeft de konijn bij wijze van voedsel voor de vogels.

We lopen verder langs de kliffen en zien bij de Pigstone bay zeehonden zwemmen. We zien ook nog raven, meer puffins en zo voort, het is bijna té veel.

Bij Garland Stone gaat het pad land inwaarts door een zee van blauw. De bluebells staan ook hier prachtig in bloei, best bijzonder voor een boshyacint..

We komen nu bij the old farm, een ouder boerderij die opgeknapt is. Hier is een kleine expositie, toiletten, huisjes waar je kan overnachten en een overdekte picknickplaats. Dit is de enige beschutting die te vinden is op het eiland. Het enige andere gebouw staat bij de landingsplaats, the Island Office.

Hoewel we aan de vroege kant zijn gaan we na de lunch richting landingsplaats om daar vast op de boot te wachten. Hier hebben we nog de kans de zeekoeten en alken mooi op de foto te zetten, en er is nog een puffin te vinden die wilde poseren. In de baai zwemmen nog wat zeehonden voorbij, dus het wachten is geheel niet vervelend.

De GPS track van de wandeling:

Met één bootje vol (50 personen max) is het eiland straks weer nagenoeg leeg, afgezien van de rangers die er verblijven en een paar mensen die in de huisjes slapen.

De terugweg is iets ruiger maar gaat voorspoedig en al snel staan we weer aan wal. Een hele bijzondere ervaring rijker.

We rijden in 2 uur weer naar huis om daar bij te komen van dit uitstapje. We kijken de serie nog af, drinken de fles Talisker leeg en gaan onze laatste nacht Wales tegemoet.

Naar volgende dag